Hava halaa yağmurlu, güneş kendini göstermiyor. 2 gündür yürüyüş yapamamıştık ama bugün çıktık biraz. Ada eskiden yürüyüşlerde hep uyurdu gözünü hiç açmazdı. Yaklaşık iki haftadır dışarıda uyumuyor, gözü bir açık bir kapalı. Hal böyle olunca ben hiçbir yerde oturamıyorum, oturduğum an gözünü açıyor ve mıkırdanmaya başlıyor bizim minik prenses. Arasıra pusetten çıkarıp kucağımda oturtmayı deniyorum ama etrafa ilgisi çok uzun süreli değil henüz.
Birde etrafın bize ilgisi var tabiii...Laf atanımız Maşallah diyenimiz çook, onun dışında birde karışanlar var. Mesela demin ışıklarda bir kadın ""üşümüyormu böyle annesi dedi.!" Bu arada Adanın üzerinde uzun kollu body, kadife tulum ve üzerinde paltosu , içinde külotlu çorabı var.! hatta çıkarken anneannesinin elimize tutuşturduğu battaniyeside ayaklarında örtülü. "Hava 15 derece rüzgar yok be kadın neden üşüsün.. hem sanane" demek var tabi ama en kibar halimle "hayır üşümüyor içi kalın" dedim bu seferde "elleri demi üşümüyor" dedi.! Vel hasıl böyle karışanlar gerçekten insanın sinirlerini zıplatıyor. Havalar güzelleştikçe, bizim kıyafetler inceldikçe bakalım daha neler duyucaz...
Bu arada resimdeki tulum ve oyuncaklar Uras abimizden, ve daha ne ganimetler.! Yasemincim verdiklerin çok işime yaradı tekrar teşekkür ederim:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder