Ada iki kelimeli cümleleri artık çok net ve sıksık kullanıyor. "baba gitti" "ada kapattı"... Hala öğle uykusunu yemekten sonra yapamıyoruz. Kış geldi hava 4 te kararmaya başlıyor, uyu uyan yemek ye derken evden çıkmak 2,5-3 oluyor. Bir saat için çıkmayalım deyip evde kalıyoruz. Yada sabahtan çıkıyoruz ama o zamanda ya öğle uykusu kalitesiz oluyor yada koştur koştur eve dönüyoruz gene...

Bugün hava yağmurluydu, biz de evdeydik. Sabahtan çok güzel vakit geçiriyoruz kızımla ev işlerimizi birlikte yapıyoruz. Ada 11.30 gibi uyuyor. 1,5 - 2 de kalkıyor artık. Sonra öğle yemeği ve o gün ne yapacaksak onun planını yapıp çıkıyoruz. Ama böyle yağmurlu günlerde genelde ev aktiviteleri yapıyoruz. 
Bugün de ilk defa birlikte kurabiye yapmayı denedik. Ama biraz erken olmuş :) Hamurla hiç ilgilenmedi, daha çok susam - yağ ve su üçlüsü ilgisini çekti minik aşçının. Saçı - başı bunlardan nasiplendi. Mutfaktan banyoya geçtik tabi:) Bir de pişmeden yemeye çalıştı, pişene kadar beni yedi diyebilirim. Sonunda kaloriferin yanında kanepede oturup keyifle yedik anne-kız kurabiyelerimizi....

Geldiğimizden beri Ada ile ilk defa bugün yürüyüşe çıktık. Barış büfed kumpir yiyip karnımızı doyurduktan sonra İpoş ve Hüseyinle buluştuk. Sonrada Tolga geldi bizi aldı. Yılbaşı projelerimiz için karton alışverişimizi yapıp eve döndük. 
Bu aralar biraz daha az hareketli, elinde kitapları peşimde dolanıyor biy biy bakalım okuyalım diye.
Unutmadan buraya yazayım, minnoşum artık bana seslenirken "annem" diyor:)))))

İstanbula, evmize döndük. Ada ilk defa babasını bu kadar özledi, daha doğrusu özledğini biz anladık bu sefer.. Havaalanı gümrüğünden çıktığımızda karşısında birden babasını görünce "babaaa" diye öyle bir bağırdıki hala kulaklarımda. Tabi babamız bu durumdan mest:) Cuma-cumartesi hasret giderdiler..Dünde organik pazarımıza gittikten sonra abim ve Hüseyin bizdeydi.
Bir ara Ada ile birlikte sebzeleri yerleştiriken, birden işini bırakıp boynuma sarıldı, eliylede yanağımı okşadı kızım:)))

Minnoşumla bugün DAÜ ye uğradık,Guita'yı görmeye. Jüri bitmemişti bizde girdik. Ada neredeyse ilk defa bu kadar uzun süre kucağımdan inmedi sınıfta. Utandı herkes onunla ilgilenince, sonradan açıldı tabii..Bende projelere bakma ve dinleme fırsatı buldum,güzel bir değişiklik oldu benim için.
Yeni kelimelerimiz; yavaş yavaş - kapat - Allah

Bugün anneanneyle çiçek diktiler...Çok şekerdi hali, ciddi ve dikkatli:) Sonunda saksıyı kucağına verince anneannesi, yüzünde gururlu bir gülümseme belirdi. Canım ben..

Yaklaşık on gündür Kıbrıs'dayız. Ada; deniz, bahçe, su ve etrafında pervane olan selma - anneanne - dede üçlüsünden pek memnun. Repertuvarına her gün bir kelime ekledi neredeyse. "Alo - ah anam (bana değil kedilere:) - Adoş" en çok kullandığı kelimeler. Bugün telefonda babasına "alo baba" dedi:)) Çizmelerini giyip bahçede kedi kovalamak, hortumla etrafı ve kendisini sulamak en büyük keyfi minnoşumun:))