Dün kendimizi pasaportlar için koştururken bulduk aniden.! Neden daha önce rahat rahat halletmediysek artık.. Ada uyurken Tolga foto çektirdi harçları yatırdı, Ada uyanır uyanmaz çıktık yola. Tabağa börek kesip koydum yolda yesin arkada otururken diye. Ama yemedi, büskivi verdim onuda yemedi. Sabah çok güzel kahvaltı etmişti. Böyle zamanlarda bir öğün önceyle avutmaya çalışıyorum kendimi. Israr etmemek için tabi. Şile emniyetine vardık, belgelerimizi verdik. Harç eksik dedi.! "neden?" sadece pasaport uzamıyormuş defter harcı da yatıracaksınız artık böyle dedi. Tabi boynumuz kıldan ince gittik yatırdık geldik. Bu arada çocuk içinde ayrı defter olması zorunlu olmuş,onuda yatırdık.!!! Neyse benimkini, tolganınkini halletti sıra Adanınkine gelince foto istedi. Ne fotosu? bukadar küçük çocuğa foto mu olur? Kimliğinde bile yok dedik, ama yok olmazmış fotosuz. Saat 16.10 ve 16.30 dan sonra alamam demesin mi? Güya ilk baktığında bütün belgeleri kontrol etmişti memur arkadaş.!!! Yetişemezsiniz artık pazartesiye gelirsiniz diyen memur arkadaşa aldırmadan bir azimle fırladık fotocu bulmaya. Bu arada 12kg. Ada da kucakta koşuyoruz. Fotocu çok anlayışlı çıktı Adayı iskemleye oturtmamla çekmesi bir oldu, Kızımın fotocuda çekilen ilk resmi gerçekten berbat :( Neyse ben Adayla önden yola düştüm Tolga resimleri alıp koşarak yetiştik 16.25 de emniyete. Memur arkadaş elince cep telefonu geçmiş boş bir odaya laklak yapıyor. Artık nasıl baktıysak kendisine lütfetti geçti yerine bir yandan da söyleniyor,"çocuk işlemleri uzun sürüyor bilemiyorum artık kabul edermi sistem.." falan. Yani 2 saati aşkın zaman içinde Adayı o odada oyalama ve işlemleri bitirmek için gidip gelme koşturmamıza ve istanbuldan geldiğimizi söylememize rağmen yaptığı empatiyi siz taktir edin.! Neyse en sonunda işlemler halloldu ve çıktık ama ne Adanın sabrı ne de bizim halimiz kaldı. Ada aç biz aç ama şilede yapacak birşey de yok . Balık yemeyi düşündük bizim iskelede herzaman gittiğimiz teknede ama Ada o kadar sıkıldı ki sabit durmayacağını düşünerek geri dönüş yoluna çıktık. Çantama üzüm almıştım yolda yer diye onu verdim, yedi sonrada uyudu minik prenses.
Tolga çömleğe gitmek istiyordu ne zamandır, maltepe sahile açılmış yeni şubesi hadi oraya gidelim Ada da aç yer hemen kalkarız dedi, tamam gittik. Ama ne mümkün Ada 5 dakika bile oturmadı.! Hiçbir şey yemedi. Bizde neremize yedik anlamadan döndük eve. Eve gelir gelmez "mam ma" demesin mi? Mercimek çorbasını zor ısıttım neyseki yedi bu sefer. Sonrada biraz oyuncaklarıyla oynayıp yattı. Bir süre restoranlardan uzak duracağız gibi görünüyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder