Ada bu ay boyunca çok hızlı gelişim gösterdi. Artık ona söylediğim çoğu şeyi gayet güzel anlıyor. Ama konuşma biraz azaldı, dikkatle dinliyor hep ve anlarsa söylediğimi yapıyor. Al-ver olayını çözdük ama sadece al=aaa diyor. Süte ve suya emme diyor bu ara. ve sürekli ece - ada - anne diyor, bazen tam yerinde bazende olur olmaz zamanlarda sürekli ağzında bu üç kelime. Aslında anneden önce baba ve dede demişti ama şimdi hiç söylemiyor. Kapı ve telefon çalınca artık ayırt edebiliyor ve tepki veriyor, dün akşam benim cep telefonum çalmış ben içerdeyken "ecee" demiş bana doğru bakıp, İpoşun dediğine göre bana haber vermek istemiş telefonun çaldığını.Artık minik prensesin odasında daha çok vakit geçiriyoruz. birlikte birşeyler yapacaksak hemen kitaplarını getiriyor, tabi benimde çok hoşuma gidiyor kitaplarını sevmesi. Kendi kendine yaptığı en uzun süreli oyun oyuncak dolabındakileri bir bölmeden diğerine taşımak, bu sırada uzun zamandır oynamadığı bir oyuncağını görüse ona dalıp oynuyor sonra devam ediyor:)
Yemek ile ilgili yasaklarımız kalktı demiştik, yani artık herşeyi yiyebilir ve normal inek sütü içebilir. Yemek kısmı tamam ama süt işini halledemedim henüz. Yemeğini genelde kendisi yiyor, ben arada kaşığını doldurmasına yardım ediyorum. Çok ender de ben yediriyorum, o da bu arada oyun oynuyor:)
Yürüme çalışmaları son hız devam ediyor. Hiçbir şeye tutunmadan adımlar atabiliyor, annemin aldığı ittirgeçle bütün evi dolaşabiliyor. Hele o ittirgeçle sıkıştığında kendini kurtarması var çok şeker:)))
Soğuktan ve hastalıktan çıkmadıkça bana da miskinlik çöktü sanırım, dışarı çıkmak gözümde büyüyor bu ara. Tek başıma hem Adayı hem çantaları taşıyıp bagajdan puseti indirip birde adayı yerleştirmek çok zorluyor beni artık. Asansörsüz ev bu bakımdan çok zor oldu gittikçe de zorlaşıyor. Alışveriş yapıp eve çıkamadığım gibi Ada dışarda uyuduysa uyndırmaya kıyamadığım için ya kapının önünde oturuyorum ya da sokaklarda dolanmaya devam ediyorum. Bu soğukta ikiside zor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder